Een QRstverhaal

Het was een koude 24 december. De platgetrapte sneeuw knarste onder de voeten van Jozef en de hoeven van de ezel. Ze kwamen maar langzaam vooruit, verkleumd dat ze waren. Maria hield een grote baal met spullen tegen haar dikke buik gedrukt. Het onophoudelijke schudden had haar uitgeput en ze moest oppassen dat ze niet van de ezel afgleed. Een kille oostenwind deed haar ledematen bevriezen. De zon was al ondergegaan. Het was een koude, heldere nacht. De sterren stonden scherp aan de donkerblauwe hemel.


¨We zijn er bijna Maria¨, zei Jozef. ¨Bij die lichtjes in de verte ligt Bethlehem al. Daar vinden we hopelijk een goede slaapplek.¨

Langs de toegangsweg liepen ze Bethlehem binnen. Bij een herberg klopte Jozef aan. ´Waarde heer, heeft u vannacht plek voor een man en een vrouw? Het is erg koud buiten.¨ De herbergier keek Jozef met dichtgeknepen ogen aan. Hij vroeg: ¨Hebben jullie u een qr-code?¨ ¨Nee, helaas mijnheer,¨ antwoordde Jozef beleefd, ¨deze kunnen wij u niet laten zien.¨ ¨Dan zijn jullie ook niet welkom.¨ sprak de man nors, en hij sloot de deur.


¨Dat was te verwachten liefste.¨ zei Jozef tegen Maria. ¨Maar er zijn nog meer herbergen hier. Ik denk dat we verderop meer geluk hebben.¨ Maria zei niets. Haar buik was hard geworden en die middag waren de eerste weeën begonnen. Ze had veel pijn en het kostte haar moeite rechtop te blijven zitten.


In het midden van Bethlehem vonden ze een andere herberg. Een warm licht scheen door de kieren van de gesloten luiken heen. Binnen klonk gelach. Weer klopte Jozef aan. Ditmaal deed een waardin open. ¨Beste vrouw, heeft u een slaapplaats voor ons vannacht? Mijn vrouw is zwanger en er is een kindje op komst?¨ De waardin keek naar Maria die voorovergebogen op de ezel zat. ¨Mag ik jullie qr-codes zien?¨ Ze keek het stel onderzoekend aan. ¨Die hebben we niet.¨ antwoordde Jozef. Er volgde een stilte... ¨Zijn jullie eigenlijk wel gevaccineerd?¨ vroeg de herbergierster. ¨Ik wel, maar mijn geliefde niet. Zij is zwanger, ziet u.¨ stamelde Jozef. ¨Dan kan ik jullie helaas niet binnenlaten.¨ antwoordde de vrouw beslist. ¨Verderop is nog een herberg. Jullie kunnen het daar proberen.¨ En weer viel een deur in het slot.

Jozef pakte het touw van de ezel vast en het reizende stel sjokte voort. Maria was stil, maar toen Jozef omkeek zag hij de tranen over haar wangen rollen. Ze vielen stuk voor stuk op de rug van de ezel. Het dier brieste en de warme adem uit zijn neusgaten werden witte wolkjes in de donkere nacht.


De laatste herberg in Bethlehem. Jozef durfde bijna niet aan te kloppen. Wat moesten ze doen als ze ook hier niet naar binnen mochten? Hoe zou hij voor Maria en hun kindje kunnen zorgen als ze nergens onderdak konden vinden? Maria had de hele reis nog niet geklaagd, maar hij wist dat ze uitgeput was. Ze konden niet verder gaan. Met een bang hart klopte hij aan.

Een luikje in de deur ging open. ¨Met hoevelen zijn jullie?¨ vroeg een stem. ¨Alleen ik en mijn zwangere vrouw.¨ antwoordde Jozef. ¨Wij zoeken een plek voor de nacht.¨ ¨Dan wil ik graag jullie qr-codes zien.¨ zei de waard, ¨Ik heb nog wel een plekje over.¨ Jozef aarzelde. Het kon toch niet zo zijn dat niemand hen helpen wou? ¨Wij hebben geen qr-code meneer. Het spijt ons. Ik kan niet...¨ Zijn stem stokte. Achter zich hoorde hij het snikken van Maria. ´Help ons alstublieft.´ was het enige dat hij nog kon uitbrengen.


Het bleef een tijdje stil. Toen klapte het luikje dicht en de deur ging open. De waard pakte een lantaarn en stapte naar buiten. ¨Als ik jullie binnenlaat kan ik mijn zaak misschien wel sluiten. Er zijn hier bijna elke avond controles.¨ Hij wenkte Jozef mee te komen. ¨Hier achter mijn huis staat een schuur. Daar kunnen jullie vannacht blijven. Het is er warmer dan buiten.¨


En zo werd die nacht de kleine Jezus geboren. Een licht en hoop voor de mensheid. Hij die zieken genas en de strijd aanbond met de farizeeërs en hun wetten. Met zijn leven heeft Jezus de mensheid geïnspireerd een eigen moreel bewustzijn te ontwikkelen. Om krachtig en liefdevol in het leven te staan. En om op te staan tegen onrecht en liefdeloze machthebbers. Zodat de wetten die er zijn, de mensen zullen dienen.

Wat wens jij voor kerst?


Spreek je uit! Stuur een wens

We leven in een tijd waarin het belangrijk is om je uit te spreken. Maar wat zeg jij nu met kerst tegen de mensen om je heen? Deel op een respectvolle manier je zorgen over de huidige tijd. Stuur geen standaard kerstkaart maar spreek je uit. En wens iedereen een mooie kerst en een hoopvol 2022.

Lees meer
Share by: